Rutte III geeft voor het langverwachte pensioenakkoord het jaar 2020 op als deadline. Wij zeggen: laten we nu al starten: de plannen passen binnen bestaande fiscale kaders en de producten liggen klaar. Wij zijn er klaar voor, maar zijn de pensioenfondsen dat ook? Hoe eerder pensioenfondsen beginnen, hoe minder overgangsproblemen ontstaan met lastige reparaties in het kader van doorsnee premies.
Het is voor niemand duidelijk of de pensioenpremies op dit moment wel echt kostendekkend zijn, en of de indexatiedoelstellingen ooit worden bereikt. Er is een tendens ontstaan dat werkgevers tevreden worden gehouden door de pensioenpremies laag te houden met te positieve aannames over rendementen en levensverwachting. Daarnaast worden ouderen tevreden gehouden met vage indexatietoezeggingen. Die kunnen alleen worden waargemaakt als beleggingen veel meer opbrengen dan nu, en de rente flink stijgt. Maar een stijgende rente veroorzaakt meestal ook een stijgende inflatie, en het is de vraag of de indexaties die inflatie ooit kunnen bijbenen.
Rutte III wil het pensioenstelsel 'toekomstproof' en transparant maken, en dat is hoog tijd. Het kabinet wil de onduidelijke solidariteit, gevangen in onduidelijke premie- en indexatietoezeggingen, vervangen door meer transparantie en werkte dat uit in
het regeerakkoord. Maar alles wat over het nieuwe pensioenstelsel in het regeerakkoord staat, is al mogelijk via pensioenverzekeraars en premiepensioenaanbieders. Denk aan de leeftijdsafhankelijke premieopbouw, een levenslange uitkering die wordt opgebouwd via een persoonlijk pensioenvermogen, eventuele overrendementen herverdelen, adequate dekkingen voor de risico's overlijden en ziekte, en meer keuzevrijheid voor werknemers.
Waarom wachten op een akkoord via ongrijpbare onderhandelingen achter de gesloten deuren van de SER? Het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen en de veranderingen voor het nieuwe stelsel te omarmen.
Hans Visser, pensioendirecteur bij VIVAT, verantwoordelijk voor Zwitserleven.