Wonderschoon Matera

Wonderschoon Matera

Matera met haar grotwoningen (sassi) dient geregeld als filmdecor, op dit moment van de nieuwste James Bond-film! Het stadje in de ongerepte Zuid-Italiaanse regio Basilicata is in 2019 ook culturele hoofdstad van Europa.

Tekst en beeld: Kim van Dam

De eerste blik op sasso Barisano (een wijk met grotwoningen) vanaf het uitzichtpunt op het Piazza Vittorio Veneto is indrukwekkend. Tot diep in het dal ligt de vallei vol met prehistorische grotwoningen, de sassi. Ze zijn op elkaar geplakt zonder enige open ruimte lijkt het. Vergelijkingen komen boven. Een gatenkaas, een bijenkorf, luchtig opgeklopt eiwit met hier en daar een hoge (kerktoren)toef.

Eerder, tijdens het ontbijt bij grothotel Le Dimore Dell'Idris, ontmoette ik Paola Saraceno. Ze is veehouder en woont buiten de stad, maar kocht enkele jaren geleden een grotwoning in Matera. Net als vele anderen die de potentie zagen. Paola ziet de stad bijna dagelijks veranderen. Trendy en hippe plekken schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar zo positief als iedereen nu over deze historische wijken praat, zo negatief was dat ruim een halve eeuw geleden.

De achilleshiel van Italië

Tot de jaren 50 deelden de inwoners van Matera de grotwoningen met hun dieren. Er was geen stromend water, geen elektriciteit, geen riool of andere moderne voorzieningen die in de rest van Italië al normaal waren. Er heerste armoede en er waren zelfs ziekten als malaria. Matera was de achilleshiel van Italië. Auteur Carlo Levi vestigde in 1945 de aandacht op de erbarmelijke leefomstandigheden in de sassi met zijn boek Christ stopped at Eboli. Men sprak er schande van dat mensen nog zo leefden. De regering verbood toen het wonen in de sassi en de meeste bewoners verhuisden al dan niet vrijwillig naar het nieuwe, hoger gelegen stadsdeel. De verlaten sassi waren aan de elementen overgeleverd.

Toch zijn het juist de grotwoningen die Matera nu weer op de kaart zetten. Ditmaal met een positieve vibe. De opleving begon voorzichtig in 1993 toen de sassi Unesco Werelderfgoed werden. En nu is Matera zelfs Europese culturele hoofdstad 2019.

Grotkerkjes en mini-terrasjes

De enige manier om de sassi goed te verkennen is lopend. Rond zonsopgang dwaal ik door smalle steegjes, verken ik pleinen en geniet ik van uitzichtpunten. Ik daal af van de ene trap, beklim een volgende. Ik loop binnen bij grotkerkjes en bewonder patio's met miniterrasjes. Er zijn vele bijzondere details op huizen en mooie doorkijkjes. Dit is een ontdekkingsreis door 9000 jaar geschiedenis.

Ik heb geen idee meer waar ik ben in dit historische doolhof. Gelukkig is er één centraal punt dat van vrijwel overal zichtbaar is. De kathedraal torent hoog uit boven sasso Barisano. Het is vanbuiten een vrij sober gebouw, maar vanbinnen een en al pracht en praal. Vanaf het Piazza Duomo daal ik weer vele treden af op weg naar het huis van Ortega. Deze Spaanse schilder woonde enkele jaren in Matera tijdens zijn ballingschap. Zijn huis en enkele bijzondere werken zijn tegenwoordig te bezichtigen. Maar daarvoor moet je wel eerst een afspraak maken in het museum.

Hippe adresjes

Meer 21ste eeuw is er in de bovenstad, die tussen sasso Barisano en sasso Caveoso ligt. Vanaf de kathedraal leidt een winkelstraat naar Piazza Vittoria Veneto. Paola vertelde al dat ik in de Via Duomo unieke boetiekjes, stijlvolle winkels, fijne koffietentjes en leuke restaurants zou vinden. 

Tijd voor een sterke espresso op een van de trendy terrasjes.
Om daarna op het Piazza Vittoria Veneto nog één keer in het verleden te duiken.Onder het prachtige plaveisel ligt namelijk de op een na grootste cisterne ter wereld: zestien meter diep, vijftig meter lang. Een kathedraal voor water. Groot genoeg om vijf miljoen liter water op te slaan.

Nu de sassi aangesloten zijn op stromend water is deze wateropslag niet meer nodig. Maar wat een prachtige herinnering aan de voltooid verleden tijd in deze unieke stad.

Culturele hoofdstad 2019

Al die historie in Matera zorgt voor duizenden herinneringen. Speciaal voor de culturele hoofdstad zijn er interviews gehouden met 300 inwoners over plekken in de stad waaraan zij bijzondere herinneringen hebben. Meer over het culturele programma in 2019? 

Kijk op: Matera basilicata 2019

Filmdecor

De sassi van Matera dienden als decor voor al zo'n vijftig films en tv-series, waaronder The passion of the Christ (Mel Gibson), Wonder Woman, Ben Hur en Tulipani van Mike van Diem. In april strijkt acteur Daniel Craig er neer voor opnames van de nieuwste James Bond-film (rond april 2020 in de bioscoop).

Slaaptips

  • In Matera zijn verschillende grotwoningen omgebouwd tot hotels. Bij Le Dimore dell'Idris in Sasso Caveoso (Dimoredellidris.it). ontbijt je op een terrasje met uitzicht op sasso Caveoso en sasso Barisano. Twee, drie minuten lopen de heuvel op en je staat voor de grotkerk Chiesa della Madonna de Idris met prachtige fresco's.
  • In Pietrapertosa hebben ze leegstaande huizen opgeknapt voor verhuur aan toeristen. Vaak kleine appartementen met alleen een bed, badkamer en kitchenette, maar er zijn ook woningen met meerdere slaapkamers. Info: info@leconstellazioni.eu

Ook naartoe: spookstad Craco

Craco, een uurtje rijden van Matera, is prachtig gelegen op een heuvel. Aan de steile kant lijkt het alsof de huizen uit de 400 meter hoge rotsen groeien. Aan de andere kant vloeien de huizen als romige slagroom van de heuvel af de groengele velden in. De geschiedenis van de stad is een aaneenschakeling van ellende. Van pestuitbraken tot overstromingen. Na de aardbeving in 1980 trokken ook de laatste inwoners weg. Tegenwoordig kun je samen met een gids ontdekken wat er over is van deze intrigerende stad. Cracomuseum.eu

Idyllische dorpjes: Castelmezzano en Pietrapertosa

Basilicata is met 580.000 inwoners een zeer dun bevolkte regio van Italië. Midden in dat niemandsland liggen de dorpen Castelmezzano en Pietrapertosa, twee Borghi più belli d'Italia, omgeven door groene bergtoppen van het natuurpark waarin ze liggen. Vanaf Pietrapertosa kun je met een engelenvlucht via het dal naar het middeleeuwse Castelmezzano vliegen. En terug. Een tocht van in totaal bijna drie kilometer die je hangend aan een kabel aflegt met een topsnelheid van 120 km per uur (Il Volo dell'Angelo).

Maar gewoon met de auto ernaartoe kan ook, via idyllische landweggetjes waar schapen- en geitenherders hun kuddes over leiden.